Muizen bestrijden
Muizen bestrijden
Huismuis
Bij overlast van muizen betreft het vaak de huismuis. De huismuis komt het meest voor in en om gebouwen, maar ze kunnen ook aangetroffen worden in de vrije natuur. De huismuis zal dan tegen de winter richting gebouwen trekken om daar te overwinteren.
Hoe ziet een huismuis eruit
Een volwassen huismuis heeft een lichaamslengte van 7 tot 10 cm en weegt tussen de 15 en 30 gram. Aan iedere poot hebben ze 5 tenen. De huismuis heeft een lichtbruin tot donkergrijze rug en de buik heeft een lichtere kleur. Kleurvarianten zijn mogelijk en ook albino’s kunnen voorkomen.
De huismuis heeft een slanke bouw met een spitse kop, grote rechtopstaande oren en kraalogen. De staart van de huismuis is lang en dun en de lengte is even lang of langer als het lichaam.
De huismuis heeft een smal skelet waardoor ze al door een opening van 6 mm kunnen kruipen en een gebouw kunnen betreden.
De pasgeboren jongen worden kaal en blind geboren en wegen maximaal 1 gram.
Hoe leeft de huismuis
De huismuis eet ongeveer 3 a 4 gram per dag en is een opportunistische alleseter met voorkeur voor vet- en eiwitrijk voedsel als granen, noten, vetten, boter, spek enz., maar ook insecten en larven kunnen op het menu staan. In tegenstelling tot wat menigeen denkt, lust een muis geen kaas. Ze eten het alleen bij gebrek aan ander voedsel. De huismuis kan soms dagen zonder water. De huismuis is net als een rat een cultuurvolger, dat betekent dat muizen de mens volgen, omdat zij zorgen voor (achtergelaten) voedsel zorgen. De huismuis heeft een bijzonder groot aanpassingsvermogen en kan de meest extreme leefomstandigheden overleven. Ze zijn voorzichtig, maar wel heel nieuwsgierig. De huismuis leeft in groepen met een eigen territorium waarin buitenstaanders niet geduld worden. In de groep zijn er bepaalde mannetjes dominant.
De schuilplaatsen van de huismuis bevindt zicht vaak nabij de voedselbron op zolders, onder vloeren, achter knieschotten, boven plafonds enz. De huismuis verplaatst zich langs muren en obstakels en hebben daardoor vaste looproutes.
Hoe ontwikkelt de huismuis zich
De huismuis leeft normaal gesproken één jaar en het vrouwtje is na ca. 3 maanden vruchtbaar. Ze is na 2 maanden geslachtsrijp en is haar hele leven bevrucht en werpt ongeveer om de 3 weken 5-6 jongen. Het voedselaanbod, vijanden en schuilgelegenheden bepaalt de hoe de populatie groeit
Hoe herken je de aanwezigheid van de huismuis
Welke schade kan de huismuis veroorzaken
De huismuizen zijn een bedreiging voor de volksgezondheid doordat ze ziektekiemen bij zich dragen. Hierdoor kan men ziektes als onder andere “voedselvergiftiging” en heel zeldzaam de “ziekte van Weil” oplopen.
De huismuis bevuilen ook voorraden en zorgen voor knaagschade aan materialen als verpakkingsmaterialen, isolatiematerialen, leidingen en kabels.
Ze zorgen voor stankoverlast en verstoren soms ook de rust
Hoe zorgen we ervoor dat de huismuis buiten blijft.
In Nederland zijn in principe geen biociden toegelaten, welke door de particulier mogen worden ingezet. Bestrijdingsmiddelen zijn slecht voor het milieu, kunnen resistentie veroorzaken evenals doorvergiftiging naar dieren die vergiftigde muizen eten.
Daarom is het van groot belang dat men de muizen buitenshuis probeert te houden.
Enkele voorbeelden om dit te voorkomen zijn:
Hoe bestrijden we muizen zonder gebruik te maken van chemische bestrijdingsmiddelen
Voordat er overgegaan wordt op bestrijding moeten er door middel van monitoring onderzocht worden aanwezigheid en activiteit van de plaagdieren worden vastgesteld. Monitoring vindt plaats door middel van camera’s, visuele inspecties, tracking patches (sporen in stof of meel), klemmen of controleerbaar lokaas. In dit lokaas zit een middel welke door middel van een UV-lamp zichtbaar is in uitwerpselen van de muizen of muizen.
Indien na monitoring blijkt dat er muizen aanwezig zijn zal ervoor dat er overgegaan om chemische bestrijding te allen tijde getracht worden om de populatie te bestrijden met biologische of mechanische bestrijdingsmiddelen.
Onder natuurlijke biologische middelen verstaan we het inzetten van een valkenier, katten en honden en onder mechanische middelen verstaan we klemmen en vallen plaatsen op looppaden en door middel van schieten.
Hoe bestrijden we door gebruik te maken van chemische bestrijdingsmiddelen
Mocht ondanks het treffen van preventieve maatregelen, biologische en mechanische middelen de overlast niet opgelost worden, zal er overgegaan worden op chemische bestrijding. Alvorens hiermee aangevangen wordt, dient er worden nagegaan dat alle bedrijfsmatige, bouwkundige en hygiënische maatregelen getroffen zijn, hierbij rekenschap houdend dat de populatie zich niet verspreid naar andere delen van het gebouw. Na controle worden er lokaaskisten met rodenticiden geplaatst op looppaden van de muis. Hierbij wordt er rekenschap gehouden met de aanwezigheid van kinderen en huisdieren.
2 dagen na plaatsing wordt er gecontroleerd of er van het lokaas gegeten is, daarna wordt na maximaal 14 dagen gecontroleerd of er nog voldoende lokaas aanwezig is en/of er nog van gegeten wordt. Indien er geen nieuwe sporen van de muis worden aangetroffen, dan wordt de bestrijding beëindigd en wordt het lokaas verwijdert en afgevoerd. Eventueel kan het lokaas vervangen worden voor lokaas zonder rodenticiden voor monitoring van eventuele aanwezigheid van een nieuwe populatie..
Buitenbestrijden van muizen met chemische middelen mag alleen uitgevoerd worden door een gecertificeerd bedrijf.
Veldmuis
De veldmuis behoort tot de woelmuizen en wordt niet vaak in gebouwen aan getroffen. Ze leven hoofdzakelijk in weide- en graslandgebieden.
Hoe ziet een veldmuis eruit
Een volwassen veldmuis heeft een lichaamslengte van 9,5 tot 12 cm. De veldmuis heeft een geel tot grijsbruine rug. De buik heeft een lichtere kleur. Kleurvarianten zijn mogelijk. De veldmuis heeft een gedrongen en een wat lompe bouw met een stompe snuit. De oren en ogen zijn verborgen in de vacht. In de oren zitten ook korte stijve haren. De staart van de veldmuis is behaard en korter dan het lichaam en heeft een lengte van ca. 4 cm
Hoe leeft de veldmuis
De veldmuis leeft van bollen, kool, wortels aardappels enz..
Het is een uitstekende graver en kan een compleet grasveld ruineren. Het gangenstelsel is vaak uitgebreid met open uitgangen welke bovengronds verbonden zijn met voedselplaatsen. Het gangenstelsel heeft een nest, voorraadkamers en eetkamers. De gangen zijn ca. 35 mm in doorsnede en bevinden zich meestal dicht onder de oppervlakte en maximaal ca. 50 cm diep. De vrouwtjes leven in tegenstelling tot de mannetjes in een gescheiden territorium
De veldmuis is met name ’s nachts actief en heeft per dag rust bijna 20 uur per dag in periodes van 2 uur. De veldmuis verzamelt voedsel en legt hiermee een voorraad aan in zijn hol. Bij voedsel gebrek eet de veldmuis schors van jonge bomen en spreekt zijn voedselvoorraad aan.
Hoe ontwikkelt de veldmuis zich
De veldmuis leeft normaal gesproken 12 tot 16 maanden en het vrouwtje is na ca. 3 maanden vruchtbaar. Ze is na 1 maand geslachtsrijp en werpt ongeveer ca 5-6 keer in haar leven 5-6 jongen. Het voedselaanbod, vijanden en schuilgelegenheden bepaalt de hoe de populatie groeit
Hoe herken je de aanwezigheid van de veldmuis
Welke schade kan de veldmuis veroorzaken
De veldmuizen zijn een bedreiging voor de volksgezondheid doordat ze ziektekiemen bij zich dragen. Hierdoor kan men ziektes als onder andere “voedselvergiftiging” en heel zeldzaam de “ziekte van Weil” oplopen. De veldmuis bevuilen ook voorraden en zorgen voor knaagschade aan materialen als verpakkingsmaterialen, isolatiematerialen, leidingen en kabels. Ze zorgen voor stankoverlast en verstoren soms ook de rust
Hoe zorgen we ervoor dat de veldmuis buiten blijft.
In Nederland zijn in principe geen biociden toegelaten, welke door de particulier mogen worden ingezet. Bestrijdingsmiddelen zijn slecht voor het milieu, kunnen resistentie veroorzaken evenals doorvergiftiging naar dieren die vergiftigde muizen eten.
Daarom is het van groot belang dat men de muizenen buitenshuis probeert te houden.
Enkele voorbeelden om dit te voorkomen zijn:
Hoe bestrijden we zonder gebruik te maken van chemische bestrijdingsmiddelen
Voordat er overgegaan wordt op bestrijding moeten er door middel van monitoring onderzocht worden aanwezigheid en activiteit van de plaagdieren worden vastgesteld. Monitoring vindt plaats door middel van camera’s, visuele inspecties, tracking patches (sporen in stof of meel), klemmen of controleerbaar lokaas. In dit lokaas zit een middel welke door middel van een UV-lamp zichtbaar is in uitwerpselen van de muizen of muizen.
Indien na monitoring blijkt dat er muizen aanwezig zijn zal ervoor dat er overgegaan om chemische bestrijding te allen tijde getracht worden om de populatie te bestrijden met biologische of mechanische bestrijdingsmiddelen.
Onder natuurlijke biologische middelen verstaan we het inzetten van een valkenier, katten en honden en onder mechanische middelen verstaan we klemmen en vallen plaatsen op looppaden en door middel van schieten.
Hoe bestrijden we door gebruik te maken van chemische bestrijdingsmiddelen
Mocht ondanks het treffen van preventieve maatregelen, biologische en mechanische middelen de overlast niet opgelost worden, zal er overgegaan worden op chemische bestrijding. Alvorens hiermee aangevangen wordt, dient er worden nagegaan dat alle bedrijfsmatige, bouwkundige en hygiënische maatregelen getroffen zijn, hierbij rekenschap houdend dat de populatie zich niet verspreid naar andere delen van het gebouw. Na controle worden er lokaaskisten met rodenticiden geplaatst op looppaden van de muis. Hierbij wordt er rekenschap gehouden met de aanwezigheid van kinderen en huisdieren.
2 dagen na plaatsing wordt er gecontroleerd of er van het lokaas gegeten is, daarna wordt na maximaal 14 dagen gecontroleerd of er nog voldoende lokaas aanwezig is en/of er nog van gegeten wordt. Indien er geen nieuwe sporen van de muis worden aangetroffen, dan wordt de bestrijding beëindigd en wordt het lokaas verwijdert en afgevoerd. Eventueel kan het lokaas vervangen worden voor lokaas zonder rodenticiden voor monitoring van eventuele aanwezigheid van een nieuwe populatie..
Buitenbestrijden van muizen met chemische middelen mag alleen uitgevoerd worden door een gecertificeerd bedrijf.
Huisspitsmuis
Spitsmuizen hebben gelijkende eigenschappen als muizen, echter is de spitsmuis geen knaagdier, maar een insecteneter. De grootste verschillen t.o.v. de muis is het gebit en de spitse snuit die ze hebben
Hoe ziet een muis eruit
De rug van de spitsmuis is meestal rossig grijs tot grijsbruin en soms nog donkerder van kleur. De buik heeft altijd een lichtere kleur als de rug.
De schedel heeft een spitse en smalle vorm.
Het gebit van de spitsmuis bestaat uit sikkelvormige snijtanden en scherpe kiezen. Hiermee bijten ze het pantser van insecten door.
De staart van de spitsmuis is behaard en is ongeveer de helft tot 2/3 van hun lichaamslengte lang. De spitsmuis wordt 51-86 mm lang en weegt ca. 9-14 gram.
Hoe leeft de muis
De spitsmuis heeft relatief kleine ogen, waardoor hun zicht minder goed is. Dit weten ze uiterst goed te compenseren met hun hoor- en reukvermogen. De vacht is sterk glanzend en de mannetjes hebben een muskusklier aan de zijkant.
De spitsmuis beweeg zich lopend, springend en kan goed zwemmen. Het geluid dat ze voortbrengen is een zacht piepend, fluitend of tjilpend geluid.
De spitsmuis is een nachtdier en heel enkel worden ze overdag waargenomen. Ze jagen s’ nachts op insecten, emelten, slakken, spinnen enz.
en eten dan ongeveer net zoveel als hun eigen lichaamsgewicht.
Het habitat van de spitsmuis is gevarieerd. Ze leven in begroeide gebieden als bossen en parken, maar ook in schuren, kelders en dergelijke komt de spitsmuis voor.
Hoe ontwikkelt de muis zich
De spitsmuis leeft ongeveer 1 tot 1,5 jaar en het vrouwtje is na ca. 3 maanden vruchtbaar. Ze werpt 2 tot 4x per jaar een nest van ca. 5 jongen.
De jongen worden kaal en blind geboren. Na ca. 14 dagen gaan de jongen met de moeder mee en klampen zich dan aan haar vast. Dit wordt ook wel karavaan gedrag genoemd.
Hoe herken je de aanwezigheid van de muis
- Door de uitwerpselen, deze zijn meestal in klonten aan elkaar vastgeplakt en ca. 4-10 mm lang en 3-4 mm dik. Ze hebben zo’n beetje dezelfde kenmerken als die van een bruine rat, echter deze zijn dan aan elkaar geklonterd, wat onregelmatiger van vorm en bevatten chitine onderdeeltjes (pantser van insecten)
De uitwerpselen worden soms op een vaste plaats achter gelaten.
- Door de muskusgeur die welke ze vespreiding
- Knaagschade aan voedsel, hout, plastic, verpakkingsmiddelen, isolatie enz.
- De poten zijn geheel wit. De achterpoten zijn ca. 12 mm lang en breed en de voorpoten ca. 9 mm lang en breed
- Sleepsporen en buiksmeer zijn door het lichte gewicht zelden zichtbaar.
Welke schade kan de muis veroorzaken
De spitsmuis kan overlast veroorzaken door de muskusgeur die ze verspreiden, daarnaast vervuilen ze de omgeving met hun uitwerpselen en maken soms lawaai boven plafonds ed..
Hoe zorgen we ervoor dat muizen buiten blijven.
In Nederland zijn in principe geen biociden toegelaten, welke door de particulier mogen worden ingezet. Bestrijdingsmiddelen zijn slecht voor het milieu, kunnen resistentie veroorzaken evenals doorvergiftiging naar dieren die vergiftigde muizen eten.
Daarom is het van groot belang dat men de muizen buitenshuis probeert te houden.
Enkele voorbeelden om dit te voorkomen zijn:
- Openingen in woningen en gebouwen dienen te worden dichtgemaakt tot een maximale opening van 0,5 cm.;
- Zorg ervoor dat riolen zich in een goede staat verkeren en plaats gegalvaniseerde bolrooster op hemelwaterafvoeren in de dakgoten
- Buitenmuren tot ca. 70 cm onder het maaiveld
- Zorgen voor onderhoud van erven, terreinen en walkanten;
dichte begroeiing tegen gebouwen voorkomen; - Voorkom schuilplaatsen
- Zorg ervoor dat opgeslagen goederen vrij van de wanden staan en dat begroeiingen ca. 60 cm vrij van de gevel staan.
Hoe bestrijden we zonder gebruik te maken van chemische bestrijdingsmiddelen
De huisspitsmuis is volgens de Wet Natuurbescherming beschermd, echter is het doden of vangen en verwijderen van nesten niet verboden wanneer ze zich in gebouwen en of direct naast gebouwen buiten voorkomen. Dit geldt ook voor bijgebouwen en dergelijke.
Voordat er overgegaan wordt op bestrijding moeten er door middel van monitoring onderzocht worden aanwezigheid en activiteit van de plaagdieren worden vastgesteld. Monitoring vindt plaats door middel van camera’s, visuele inspecties, tracking patches (sporen in stof of meel), klemmen of controleerbaar lokaas.
Indien na monitoring blijkt dat er muizen aanwezig zijn zal ervoor dat er overgegaan om chemische bestrijding te allen tijde getracht worden om de populatie te bestrijden met biologische of mechanische bestrijdingsmiddelen.
Onder natuurlijke biologische middelen verstaan we het inzetten van een valkenier, katten en honden en onder mechanische middelen verstaan we klemmen en vallen plaatsen op looppaden en door middel van schieten.
Hoe bestrijden we door gebruik te maken van chemische bestrijdingsmiddelen
Mocht ondanks het treffen van preventieve maatregelen, biologische en mechanische middelen de overlast niet opgelost worden, zal er overgegaan worden op chemische bestrijding. Alvorens hiermee aangevangen wordt, dient er worden nagegaan dat alle bedrijfsmatige, bouwkundige en hygiënische maatregelen getroffen zijn, hierbij rekenschap houdend dat de populatie zich niet verspreid naar andere delen van het gebouw. Na controle worden er lokaaskisten met rodenticiden geplaatst op looppaden van de muis. Hierbij wordt er rekenschap gehouden met de aanwezigheid van kinderen en huisdieren.
2 dagen na plaatsing wordt er gecontroleerd of er van het lokaas gegeten is, daarna wordt na maximaal 14 dagen gecontroleerd of er nog voldoende lokaas aanwezig is en/of er nog van gegeten wordt. Indien er geen nieuwe sporen van de muis worden aangetroffen, dan wordt de bestrijding beëindigd en wordt het lokaas verwijdert en afgevoerd. Eventueel kan het lokaas vervangen worden voor lokaas zonder rodenticiden voor monitoring van eventuele aanwezigheid van een nieuwe populatie..
Buitenbestrijden van muizen met chemische middelen mag alleen uitgevoerd worden door een gecertificeerd bedrijf.